Gorlice. Nowe życie w mieście. Korespondencja prasowa z roku 1917.

Zachowano pisownię oryginalną. Źródło u autorów. 

Gorlice, 31 stycznia. (Nowe życie w mieście. – Inwestycye. – Handel i ruch przemysłowy. – Biuro Kraj. Tow. Budowlanego). 

Ruiny i zgliszcza pokryte grubą warstwą śniegu; jak daleko okiem sięgnąć – kotlina i okoliczne góry toną w nieskazitelnie czystej bieli miękkiego puchu, a „miasto” – tak: miasto – odżyło. Pod śniegiem zaczyna kiełkować nowe życie. Jeszcze niedawno sami Gorliczanie nie umieli sobie wytłomaczyć jak i gdzie mieści się około pięciu tysięcy ludzi w Gorlicach. Dziś nad tem nikt się już nie zastanawia, od kilku tygodni już Gorliczanie nie mają czasu na to. Już zakotłowało tu życie nieomal normalne, a bogdaj czy nie w intenzywniejszem tempie, niż przed wojną. Jest nas tu teraz mniej, ale wszyscy są w ruchu. Tu już nie grupy, partye i masy występują, za które jednostki tylko działają, lecz każdy z osobna jest inicyatorem czegoś i wykonawcą, każdy z osobna zmuszony jest do najwyższego wysiłku w każdym kierunku. Sami nie wiedzieliśmy, ile w nas energii było uśpionej, nieruchomej. Dziś rząd i instytucye krajowe, przystępując do odbudowy miasta, ściślej mówiąc, przystępując z pierwszą nieodzowną pomocą materyalną do jego zrujnowanych mieszkańców, natrafiają na grunt tak podatny, na „rasę” tak zdrową i żywotną, że zamierzona akcya filantropijna staje się właściwie akcyą na wskroś społeczno– ekonomiczną, zapomoga czy zasiłek staje się inwestycyą. Podnosimy to z dumą, że nędzy wśród Gorliczan coraz mniej, że każdy zarobkuje i zarabia, bo gdzie tylko ręka pomocna rządu współdziałała, wśród ruin i zgliszcz powstawały możliwe stosunkowo mieszkania, warsztaty, kramy, handle i składy. Ruch handlowy bardzo ożywiony, przemysł fabryczny (przeważnie pod zarządem wojskowym) funkcyonuje, jak dawniej, przemysł drzewny rozkwitł na nowo, powstał ruch budowlany (domki drewniane dla gmin okolicznych), powstaje ruch naftowo–kopalniany.

W Gorlicach istnieje biuro „Krajowego Towarzystwa Budowlanego”, sekcya jasielskiego oddziału „Cetrali dla odbudowy Galicyi”, a dnia 29 stycznia zjechała do nas i rozpoczęła urzędowanie komisya, złożona z delegatów Wydziału krajowego i Centrali odbudowy Galicyi, celem definitywnego załatwienia sprawy regulacyi planu, mającego się odbudować miasta.

W końcu notujemy, iż dzięki wydatnej subwencyi rządowej gmach i salę „Sokoła” doprowadzono już do pierwotnego stanu, a roboty instalacyjne pod kierownictwem inż. Roncki umożliwią w najbliższym czasie podjęcie przedstawień kinematografu.